Roemeense kindjes

Hallo allemaal!

Hier dan even een serieus bericht (Syb typt ;) )
We zijn prima aangekomen hier in Oradea. Boedapest was echt geweldig, mooie musea, monumenten en de Donau gezien. leuke mensen ontmoet: een Amerikaans meisje en twee Engelsen (onverstaanbare Welsh)..
We slapen hier in een theologie faculteit in een apartementje met twee Oostenrijkse dames (23 en 33, die laatste met een 10 jarig kindje, een meisje). Erg gezellig. We zijn super ontvangen door de studenten hier, ze organiseren alles voor ons, ik mocht nog net alleen naar dit internetcafe, maar ze verliezen ons geen seconde uit het oog. Het zal de komende tijd wel iets loslopen hoop ik.. :)
Omdat het in het westen van Roemenie ligt is de stad best ontwikkeld, prijzen zijn onverwacht hoog hier, maar we gaan dan ook alleen met de bovenste klasse om. Middenklasse bestaat niet in Roemenie. Wel veel armen, in het oosten des landes waar nu ernorme overstromingen zijn wonen mensen nog in hutjes van klei, middeleeuws dus en nu dakloos...
Het eten is tot nu toe erg lekker!! De studenten koken zelf voor ons, wat een luxe!

Vandaag zijn we voor het eerst bij de kindjes geweest. Het project loopt het hele jaar door en de studenten bezoeken ongeveer 2x pwk een weeshuis en een kinderziekenhuis. Vanochtend zijn we naar het weeshuis gegaan. Ontzettend lieve kindjes, hunkerend naar aandacht en lichamelijk contact, maar toch ook gescheurde kleren, niet genoeg voedsel, agressief en onbetamelijk gedrag soms zelfs dwangmatig. Ze kennen waarschijnlijk geen echte liefde, want de leidsters zijn wel lief maar niet zachtaardig. Veel meiden zullen waarschijnlijk eindigen in de prostitutie, ondanks dat ze of naar de middelbare school gaan of een beroepsopleiding krijgen. Maar als ze uit het weeshuis vertrekken is er niemand meer om op ze te letten.
's Middags zijn we naar het kinderziekenhuis geweest. Dit vond ik zelf erg aangrijpend. Er waren voorzieningen, maar geen airco (en tis echt erg heet hier), t lijkt allemaal beetje jaren 60... Er liggen gezonde kindjes van 2 weken die door hun ouders achter zijn gelaten daar. Er liggen kindjes van 1,5/2,5 met zeer ernstige genetische afwijkingen, mentaal zwakken, heel tragisch lot... Het stinkt in die kamers naar urine, zweet, kots, ik moest mezelf er overheen zetten ze op te pakken. Want dat hebben ze nodig. De zusters zijn erg lief, maar hebben veel te weinig tijd. De kindjes liggen gewoon de hele dag naar het plafond te staren. Ze hunkeren naar liefde en aandacht. Erg belonend om ze dat te kunnen geven, al is het maar voor twee uurtjes... Onbegrijpelijk dat moeders hun kindjes kunnen achterlaten... Er is ook een meisje van 15 met ernstige spierziekte, zij is er slecht aan toe. Er is een zigeunerjongetje van 1 jaar met een hersentumor, hij zal binnenkort overlijden. Er is een meisje van 2,5 die nog niet rechtop kan zitten, en constant kleine kotsjes moet doen, er is een jongetje van 1 die nergens op reageert, totaal onbereikbaar, en een meisje van een paar maanden met erg veel pijn, epilepsie en slappe armpjes en zo kan ik nog wel even doorgaan....

Nou ik zal jullie niet langer ophouden. Ik ga zo weer lekker aan het bier, genieten van het leven dat ik heb, kletsen met de studenten, blij dat ik vrij ben...

Ik wens jullie allemaal een hele fijne vakantie. Ik denk dat we voorlopig niet veel zullen posten. Morgen gaan we naar een thermaal bad en dit weekend gaan we klimmen in de bergen. Mama, ben ik goed verzekerd?? :)

Hele dikke kus voor jullie allemaal!!

Liefs Syb (En Eva)