Just the two of us...
Door: Syb en Eef
Blijf op de hoogte en volg Eva en Syb
20 Augustus 2005 | Roemenië, Cluj-Napoca
Hallo allemaal!
At last zijn we dan weer met z'n tweetjes! We zitten nu wat verder het land in, in Cluj. Een hele andere stad dan Oradea. Touristen, weing zigeuners, rijkdom, voelt bijna als thuis :).
Maar eerst nog iets over onze laatste ervaringen in Oradea. We zijn een dagje met de ambulancedienst meegeweest. Wat een ervaring. Eigenlijk kan dat helemaal niet, maar goed. Een vriend van Tibi, Dacian werkt als vrijwilliger daar en we konden wel wat ritjes meemaken. Heel indrukwekkend om te zien. Weer veel bijgeleerd. Ikzelf (Syb) heb gezien hoe de zigeuners leven. Er was een vrouw overleden en de zigana's werden zo boos op het ambulance personeel dat ze niks konden doen. Was gewoon een beetje bang dat ze ons gingen aanvallen (dat gebeurt ook nog wel es). Neem al je vooroordelen over zigeuners, al de armoede die je op tv ziet en nog wat bij elkaar en t was daar. Wat een vieze bende!!
Verder hebben we nog heerlijke Wiener Schnitzel gegeten en op de laatste dag hebben we pannenkoeken gebakken in het weeshuis. 4 uur en 250 'clatites' later moesten we dan echt vertrekken. Moeilijk om ze achter te laten. We hebben echt een geweldige tijd met ze gehad. Al was het behoorlijk lastig dat we geen Roemeens spreken. Je kan zien dat sommigen echt problemen hebben. We hadden bijvoorbeeld een voetbalwedstrijdje opgezet, maar tegen je verlies kunnen valt niet mee. Maar soms zijn ze juist ook weer erg lief tegen elkaar. Zo was Andre helemaal natgeregend en Remus probeerde hem te troosten door hem zijn mutsje te geven. Je kan zien dat er redelijk goed voor ze wordt gezorgd... Het was ook echt leuk om armbandjes voor ze te maken en ze vinden het ook geweldig om jou hun armbandjes te zien dragen. Maar het blijft moeilijk om te zien dat ze geen familie hebben en dat ze niet weten wat de normale omgangsvormen zijn als ze nooit in contact komen met 'normale' kinderen. We zijn meerdere malen aangesproken met 'mama'.
Tot slot nog een laatste anekdote: het viel me op dat er weinig meisjes van 16-18 zijn in verhouding tot de jongens. Tibi vertelde me dat veel meisjes op zeer jonge leeftijd zwanger worden en dat ze dan het orphanage moeten verlaten. De babies gaan meestal naar het ziekenhuis en de meisjes belanden waarschijnlijk op straat. That's Romanian life...
Het hostel in Cluj is ontzettend leuk! Heel knusse keuken, bedden zonder vlooien (heel goed!!) en heel behulpzaam personeel. Gisteren zijn we nog met Doris en haar twee Oostenrijkse vriendinnen op stap geweest. Hele leuke meiden. Vanmorgen zijn zij verder getrokken. Op maandagnacht zullen we een nachttrein nemen naar Budapest en woensdag vanuit Bratislava naar huis vliegen.
Tot snel!
Liefs, Evici en Syb
At last zijn we dan weer met z'n tweetjes! We zitten nu wat verder het land in, in Cluj. Een hele andere stad dan Oradea. Touristen, weing zigeuners, rijkdom, voelt bijna als thuis :).
Maar eerst nog iets over onze laatste ervaringen in Oradea. We zijn een dagje met de ambulancedienst meegeweest. Wat een ervaring. Eigenlijk kan dat helemaal niet, maar goed. Een vriend van Tibi, Dacian werkt als vrijwilliger daar en we konden wel wat ritjes meemaken. Heel indrukwekkend om te zien. Weer veel bijgeleerd. Ikzelf (Syb) heb gezien hoe de zigeuners leven. Er was een vrouw overleden en de zigana's werden zo boos op het ambulance personeel dat ze niks konden doen. Was gewoon een beetje bang dat ze ons gingen aanvallen (dat gebeurt ook nog wel es). Neem al je vooroordelen over zigeuners, al de armoede die je op tv ziet en nog wat bij elkaar en t was daar. Wat een vieze bende!!
Verder hebben we nog heerlijke Wiener Schnitzel gegeten en op de laatste dag hebben we pannenkoeken gebakken in het weeshuis. 4 uur en 250 'clatites' later moesten we dan echt vertrekken. Moeilijk om ze achter te laten. We hebben echt een geweldige tijd met ze gehad. Al was het behoorlijk lastig dat we geen Roemeens spreken. Je kan zien dat sommigen echt problemen hebben. We hadden bijvoorbeeld een voetbalwedstrijdje opgezet, maar tegen je verlies kunnen valt niet mee. Maar soms zijn ze juist ook weer erg lief tegen elkaar. Zo was Andre helemaal natgeregend en Remus probeerde hem te troosten door hem zijn mutsje te geven. Je kan zien dat er redelijk goed voor ze wordt gezorgd... Het was ook echt leuk om armbandjes voor ze te maken en ze vinden het ook geweldig om jou hun armbandjes te zien dragen. Maar het blijft moeilijk om te zien dat ze geen familie hebben en dat ze niet weten wat de normale omgangsvormen zijn als ze nooit in contact komen met 'normale' kinderen. We zijn meerdere malen aangesproken met 'mama'.
Tot slot nog een laatste anekdote: het viel me op dat er weinig meisjes van 16-18 zijn in verhouding tot de jongens. Tibi vertelde me dat veel meisjes op zeer jonge leeftijd zwanger worden en dat ze dan het orphanage moeten verlaten. De babies gaan meestal naar het ziekenhuis en de meisjes belanden waarschijnlijk op straat. That's Romanian life...
Het hostel in Cluj is ontzettend leuk! Heel knusse keuken, bedden zonder vlooien (heel goed!!) en heel behulpzaam personeel. Gisteren zijn we nog met Doris en haar twee Oostenrijkse vriendinnen op stap geweest. Hele leuke meiden. Vanmorgen zijn zij verder getrokken. Op maandagnacht zullen we een nachttrein nemen naar Budapest en woensdag vanuit Bratislava naar huis vliegen.
Tot snel!
Liefs, Evici en Syb
-
20 Augustus 2005 - 15:39
Janna:
heey wat een indrukwekkend verhaal over dat roemeense leven...heel erg leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven en meemaken! maar wat zijn clatites ofzo?nog veel plezier en geniet er van!
kuss Janna -
20 Augustus 2005 - 17:20
Bernadette:
hallo ik hoop dat je deze mail nog leest voor woensdag, hier in ewijk is alles ok, ben vandaag met rosan naar de outlet geweest en morgen vertrek ik(zondag) naar sybrandaburen.
Er is woensdag bij jouw thuiskomst een probleem dat er dan niemand is
ik zit in friesland, rosan helpt bij de introductie en willem em felix gaan dinsdag en woensdag zeilen, zij komen waarschijnlijk pas woesndagavond thuis. Er zal een sleutel klaarliggen maar...wel vreselijk ongezellig.
maar ja het is niet anders.
Heb je een idee hoelaat je thuis zou kunnen zijn?? dan kan ik misschien nog voor een andere opvang zorgen!laat het even weten.
heel veel groetjes bernadette -
20 Augustus 2005 - 18:23
Simon:
Wow, jullie maken echt veel speciale dingen mee. Hoop unieke ervaringen en zelfs avontuur! Ben benieuwd naar jullie foto's. Geniet nog maar veel en besteed dus maar niet teveel tijd achter de computer ;), want dat kan je hier ook. Liefs, kiss Simon -
21 Augustus 2005 - 16:58
Eef:
ja mam, dat vreesde ik al maar dat geeft niet..Ik ben rond 12u thuis gok ik.Tot vrijdag! x eef -
22 Augustus 2005 - 12:19
Margreet:
Schaamschaam, ik plaats nu pas wat op jullie site en jullie avontuur zit er al bijna op! Nouja, beter laat dan nooit zullen we maar zeggen he...Des al niet te min vond ik het erg leuk en boeiend om jullie avonturen te lezen. Geniet nog even van de laatste paar daagjes en hopelijk tot snel he syb! Want het is al weer veeeel te lang geleden dat we elkaar gesproken hebben...Dikke kus Mar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
